Αποξήρανση μεθανίου

Μέτρα για την άντληση, τη συλλογή, και την άρση του εκρηκτικού αερίου ή των gas-air μιγμάτων από τα έργα υπόγειων ορυχείων και να φέρει το στην επιφάνεια. Το αέριο αφαιρείται από τα κοιλώματα από τις σωληνώσεις που τοποθετούνται στα έργα ή από τις γεωτρήσεις που ενώνουν τα έργα με την επιφάνεια.

Η αποξήρανση μεθανίου χρησιμοποιείται για να μειώσει τις εισροές του μεθανίου από τα κρεβάτια άνθρακα και να λικνίσει στα έργα ορυχείων και για να βοηθήσει τον εξαερισμό των άξονων ορυχείων και να αποτρέψει εντελώς ή να μειώσει αρκετά την επιβεβλημένη αδράνεια στις περιοχές εξαγωγής (παραγωγή) που προκαλούνται με την πλήρωση των έργων με το αέριο. Στα αεριώδη κοιλώματα, κάνει πιθανός η χρήση της ηλεκτρικής δύναμης αντί της λιγότερο αποδοτικής συμπιεσμένης αεροπορικής ισχύος, αυξάνει την παραγωγικότητα των εργαζομένων και την ασφάλεια της μεταλλείας, και υπό ορισμένες προϋποθέσεις πλήρως ή εν μέρει αποτρέπει (με τη μείωση της έντασης) την ασυνήθιστη εξέλιξη αερίου, όπως οι ατμίδες και οι ξαφνικές εκρήξεις του άνθρακα και του αερίου.

Τα συστήματα αποξηράνσεων αποτελούνται από τα έργα ή τις γεωτρήσεις αποξηράνσεων, τους αγωγούς υγραερίου κοιλωμάτων με τον προστατευτικό εξοπλισμό, τις εγκαταστάσεις αποξηράνσεων, και τη ρύθμιση, την καταγραφή, και τον προστατευτικό εξοπλισμό και τις συσκευές σε περιπτώσεις όπου το αέριο που συλλέγεται χρησιμοποιείται, υπάρχει επίσης ένας αγωγός υγραερίου στον καταναλωτή. Ο εξοπλισμός σωληνώσεων εγκαθίσταται στην επιφάνεια και αποτελείται από τις κενές αντλίες ή τους περιστροφικούς ανεμιστήρες αέρα με οι λεπίδες για να κινήσει το αέριο στο σύστημα, ένα σύστημα κίνησης, και τις συσκευές για και τη λειτουργία των μηχανημάτων και τον εξοπλισμό.

Η χρήση της αποξήρανσης μεθανίου έχει οδηγήσει στη δημιουργία μιας νέας τεχνολογίας των λειτουργώντας αεριωδών στρωμάτων άνθρακα, στα οποία σε διάφορες πιό αεριώδεις καταθέσεις, απασχολείται με έναν ενσωματωμένο τρόπο, που επιτρέπει την παραγωγή του μεθανίου υποπροϊόντων.

Υπάρχουν τρεις κύριες μέθοδοι αποξήρανσης μεθανίου: προκαταρκτική απολύμανση των ραφών άνθρακα που εργάζονται, απολύμανση των παρακείμενων ραφών άνθρακα, και άντληση των συγκεντρωμένων methane-air μιγμάτων από τις επιλυμένες περιοχές. Η προκαταρκτική αποξήρανση διευθύνεται προτού να αρχίσει η εργασία για μια ραφή άνθρακα συνίσταται στη διάτρηση των παράλληλων τρυπών για 100-250 μ βαθιά και 80-120 χιλ. στη διάμετρο, με ένα διάστημα 10-25 μ. Κάθε τρύπα αποξηράνσεων συνδέεται με έναν διαχωριστή νερού με το δίκτυο αγωγών υγραερίου του κοιλώματος. Η αφαίρεση αναρρόφησης του αερίου από μια ραφή άνθρακα πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας ένα κενό μέχρι των kilonewtons του 13.5-27.0 ανά τετράγωνο μ (100-200 χιλ. του υδραργύρου) για μια μακρά περίοδο (100-150 ημέρες). Στις παρακείμενες ραφές άνθρακα στραγγίγματος, η επίδραση της μερικής απελευθέρωσής τους από την πίεση ορυχείων χρησιμοποιείται, η οποία προωθεί τη μετάβαση του μεθανίου που απορροφάται από τις ραφές στο ελεύθερο κράτος. Σε αυτήν την μέθοδο αποξήρανσης, οι τρύπες τρυπιούνται με τρυπάνι από τα έργα ορυχείων στις παρακείμενες ραφές που βρίσκονται στις διάφορες αποστάσεις επάνω από και κάτω από τη ραφή που εργάζεται, αλλά μην υπερβαίνοντας την ακτίνα της αποτελεσματικής αποξήρανσης. Οι γεωτρήσεις συνδέονται με ένα σύστημα gasepipeline. Αφότου έχει αντληθεί το αέριο από τις επιλυμένες περιοχές, μονώνονται προσεκτικά από τα υπάρχοντα έργα από τα διαφράγματα και τις αεροστεγείς λουρίδες (παραδείγματος χάριν, λουρίδες του βράχου με τις διάφορες στεγανωτικές ουσίες), και το αέριο της υψηλής περιεκτικότητας σε μεθάνιο που έχει συσσωρεύσει στα διαστήματα που διαμορφώνονται μεταξύ ανασκάπτω-στα κομμάτια του βράχου αφαιρείται με τη βοήθεια των γραμμών αερίου κοιλωμάτων.

Η βιομηχανική αποξήρανση μεθανίου πραγματοποιήθηκε αρχικά στο Ρουρ (Γερμανία) το 1943 και στην ΕΣΣΔ, στο Donbas, το 1952. Το 1970 χρησιμοποιούταν σε 518 ορυχεία σε 15 χώρες, και η συνολική ποσότητα μεθανίου συλλεχθείσα ήταν περίπου 3 δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα ετησίως, με 156 ορυχεία στην ΕΣΣΔ (περισσότερα από 750 εκατομμύριο κυβικά μέτρα).